Highway 83 cont'd

Mijn vriend Maarten Laupman en zijn vriend Rob Daniels reizen langs Highway 83 van Texas naar het noorden. Voor Het Vrije Volk doen zij verslag van wat zij onderweg tegenkomen.



Freddy 'Guitar' Fender


Texas is zijn helden dankbaar. Neem nou Freddy Fender, die onder meer in de Texas Tornados speelde. Als dank voor zijn bijdrage aan de latin countrymusic is de watertoren van San Benito met zijn portret opgepimpt. Zijn geboortedorp vergeeft hem daarmee ruimhartig een jeugdzonde, het roken van een stickie (en het in bezit hebben van marihuana), waarvoor hij in de jaren zestig werd veroordeeld tot vijf jaar in Angola State Prison, de schrikgevangenis in Louisiana.




Thanks for helpin’ us out


Als wij onze Chevrolet Impala voor Willie’s BarB-Q parkeren komen zij net het restaurant uit, vader en zoon Gonzales, op weg naar de markt. Ze grijnzen ons tegemoet en het is meteen van where you guys from? Holland zegt ze niks, The Netherlands doet het al beter. Great you guys helped us out there in Iraq. Thank you sir. Verder houden we wijselijk de mond. Maar de liefde voor de familie zit dieper dan die voor the American flag. Een neefje Gonzales zat in de unit die het paleis van Saddam bestormde. He’s back now, but soon we gotta bring the rest of the boys back home too.

The lone star

Texas is de staat van the lone star. Die ster refereert niet alleen refereert aan de sheriff die het in z’n eentje opneemt tegen een bunch of bad guys, maar ook aan de vlag van de staat. Texas is de enige staat die zijn vlag van officiële gebouwen mag laten wapperen naast de star spangled banner.

Now where the f*** is 83?


Vanaf Roma tot aan Brownsville wordt volop gewerkt aan route 83, de weg die wij van de Mexicaanse tot over de Canadese grens willen volgen en waarvan we elke mijl willen hebben gereden. Wordt lastig als je ineens uit twee routes kunt kiezen, die allebei 83 heten. De oude tweebaansweg, de business 83, die parallel loopt aan de nieuwe, wordt soms voor een stukje toch over de vierbaans met fly-overs geleid. Zo missen we bij McAllen toch ineens een stukje van de oude weg.



McAlllen


Het keurigste stadje dat we tot nu toe hebben aangedaan is McAllen, ten noorden van de 83. Elk tuintje tot in de verste uithoek aangeharkt. Je zou bijna denken dat er een kolonie Engelsen uit Kent is neergestreken. En daartussenin dan ineens dit groene huis.





Engelenhaar


Santa Ana Wild Life Refuge is een van de vele natuurgebieden langs de Rio Grande. Uitbundig bloeiende cactussen, knaloranje en felrode bloemen, bomen waar een mossige parasiet als een waterval van groen engelenhaar doorheen valt (Spaans mos?), dwergeiken en allerlei stekelig struikgewas waar alleen de chacalaca zijn weg weet te vinden. Dat fazantachtige beest hebben we vrij snel in het snotje, waarmee we de eerste van een lange rij gevederde zeldzaamheden kunnen wegstrepen. We turven er nog heel wat. De groene gaai, ijsvogels bijna twee keer zo groot als die bij ons, de voortdurend zijn naam krijsende great kiskadee, de Altamira wielewaal en de buff bellied hummingbird.